کشورهای عضو
در سال 1945، 37 کشور اساسنامه یونسکو را به امضاء رساندند. این اساسنامه بعداً در سال 1946 مورد امضاء بیست کشور دیگر قرار گرفت و بدین ترتیب این تعداد از اعضاء نخستین بنیانگذاران سازمان آموزشی، علمی، فرهنگی ملل متحد شدند. تا سال 1950 تعداد اعضا یونسکو به 59 عضو رسید و در سال 1954 اتحاد جماهیر شوروی سابق به عنوان هفتادمین عضو به این سازمان پیوست.
بین سالهای 1960 و 1962 در پی فرایند استعمارزدایی 24 کشور جدید التأسیس آفریقایی نیز به این سازمان پیوستند. اما در سال 1984 یونسکو یکی از اعضای مهم خود یعنی ایالات متحده را که بر مدیریت و سیاستهای سازمان انتقاد داشت و تصمیم به خروج از آن را گرفت را از دست داد. اندکی بعد انگلستان و سنگاپور نیز از سازمان کناره گیری کردند.
در اوایل سال 1990 فروپاشی بلوک شرق سبب ایجاد تحولات بیشتر شد. کرسی آلمان شرقی بر اثر اتحاد با آلمان حذف گردید. اندکی بعد فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سابق نیز سبب افزایش اعضا شد و 12 عضو جدید بر اثر این فروپاشی به سازمان یونسکو پیوستند از جمله ارمنستان، آذربایجان، گرجستان، قزاقستان و قرقیزستان، اندکی بعد نوبت کشورهای یوگسلاوی سابق شد و کشورهایی نظیر بوسنی هرزگوین، اسلوونی و کروزنی به این سازمان ملحق شدند.
از زمان تأسیس سازمان یونسکو 10 عضو در فواصل زمانی مشخص از سازمان کناره گرفتند. به عنوان مثال آفریقای جنوبی در سال 1956 این سازمان را ترک کرد و در سال 1994 بعد از حذف نژاد پرستی دوباره ملحق شد. تمامی این ده کشور به جز سنگاپور دوباره به یونسکو پیوستند. انگلستان یکبار دیگر در سال 1997 عضو یونسکو شد. در اکتبر 2003 با برگشت ایالات متحده به یونسکو ترکیب اعضای آن به 190 کشور عضو رسید.
|
